Pianka PUR kontra wełna mineralna — porównanie materiałów do izolacji dachów

Budowa poddasza użytkowego wymaga wybrania odpowiedniej techniki ocieplenia dachu, która zagwarantuje konstrukcji odpowiedni poziom izolacji termoakustycznej. Spośród znanych metod i technik wykonywania izolacji dachów najciekawsze wydają się być dwie, a mianowicie piana PUR oraz wełna. Które z nich wybrać?

Ocieplanie pianką PUR, na czym polega?

Prace termomodernizacyjne i ociepleniowe w przypadku obiektów budowlanych mają na celu usunięcie ewentualnych mostków termicznych i poprawę akustyki pomieszczeń. Do izolacji poddaszy może być stosowana pianka PUR, która ze względu na swe wysokie parametry izolacyjno-akustyczne obniża koszty energetyczne pomieszczeń.

W zależności od konstrukcji stosowana jest różnej grubości pianka poliuretanowa do ociepleń. Zawsze trzeba pamiętać, że bez względu na grubość piankę PUR wyróżnia trwałość wykonanej termoizolacji, czego nie można powiedzieć o alternatywnych stosowanych jeszcze przez niektórych fachowców metodach. Całość przegrody termicznej dachu tworzy pianka wraz z zabudową drewnianą więźby dachowej czy też wykończenia płytami gipsowokartonowymi. Standardową, uważaną za optymalną  grubość izolacji PUR przyjmuje się 20 cm. Istotne jest jednak, aby współczynnik U był już nie na poziomie 0,18 W/m2K (tak było do 2021 roku), ale  0,15 W/m2K, dlatego w niektórych przypadkach może się okazać, że pianka zgodnie z obowiązującymi normami prac powinna mieć grubość 24-25 cm. Idealnie jeśli piankę aplikuje się wysoce wydajnymi agregatami — metodą natryskową.

Co z ocieplaniem poddasza wełną?

Pianka PUR pozwala dotrzeć do każdej nawet najmniejszej szczeliny w konstrukcji dachu. W przypadku wełny mineralnej celem uzyskania podobnych parametrów wygłuszenia i zminimalizowania strat ciepła, do ocieplania poddasza polecany jest układ dwuwarstwowy, który polega na montażu wełny pomiędzy oraz pod krokwiami, z użyciem okryć wełny foliami – paroizolacyjnymi oraz paroprzepuszczalnymi.